Bazen bir bakış,bir söz en sevdiğinizden geldiğinde yARAlanırsınız ve aralar açılır.Başkasından duyduğunuzda dert etmeyeceğiniz yada kafanıza takmayacağınız şeyler en yakınınızdan gelince kurşun oluverir,yaralanırsınız ve aralar açılır.

Biraz kafayı geri atarak konuşma,burun az havada ve kelimeler tane tane geliyorsa bir kasılma hissetmişseniz,ister istemez ilişkiler yaralanır ve aralar açılır.

İçten içe bir yarış ve çekememezlik varsa mutlaka bir yerde patlak verecektir olaylar ve iki taraftan biri yaralanacak ve aralar açılacaktır,aman dikkat.Bu size yapılanda olabilir,sizin yapacağınız bir şeylerden de.
O yüzden aynalarla konuşmak gerek,aynalarla yüzleşmek.İğneyi kendimize çuvaldızı başkasına demiş atalarımız boşuna denmemiştir o laf.
He birde anlatmayın kardeşim,her şeyi herkese anlatmayın.İnsanlar yaptıklarınızı ne kadar az bilirse işiniz o kadar yolunda gider unutmayın.Azıcık gizemli olmak gerek.Beceremesem de deniyorum diyim kendi adıma.Yük bazen fiziki bazen kimyası gereği bazen biyolojik olarak fazla gelebilir insanoğluna,kaldıramaz ve oraya buraya yalpalar.Aman Allah muhafaza diyelim.Rabbim kaldıramayacağımızdan fazlasını yüklemesin.Yolumuzu yükümüzü kolay eyle diye dua etmek gerek.Velhasıl işimiz zor.Kendi yükümüz bir yana,yükünü kaldıramayanların yalpaları bir yana…
Zor be azizim zor.
İnsan yaralanıyor ve aralar açılıyor.
Anlayabilmek,anlaşılabilmek temennisiyle.

Muhabbetle…