Flughafen Zürich AG aracılığıyla İsviçre’nin Zürih havaalanı, havaalanı yüzeyinin 300 metre altında bulunan bir buzul altı kanalı aracılığıyla yer altı termal depolamasının uygulanabilirliğini araştırmaya başladı. Keşif çalışmaları başladı ve bir sonraki adım bir test kuyusu açmak olacak. Başarılı olması halinde Zürih Havalimanı’ndaki yer altı termal depolaması 2026 yılına kadar faaliyete geçebilir.

Flughafen Zürich’teki uzmanlar, havaalanının yeraltındaki jeotermal depolama potansiyelini değerlendirmek için Geo Explorers, Sieber Cassina & Partner AG ve E-Axiom GmbH’nin mühendislik danışmanlarından oluşan bir konsorsiyum olan IG Rinne ile yakın işbirliği içinde çalışıyor. Bu amaçla potansiyel kaynağın derinliğini ve büyüklüğünü belirlemek amacıyla sismik araştırmalar yapılmıştır. Bulgular, üç yerde yapılan keşif amaçlı sondajlarla daha da desteklendi.

Hedeflenen formasyon, 300 metre derinlikte yer alan, 1 kilometre genişliğinde ve 30 kilometre uzunluğunda, su taşıyan çakıldan oluşan bir yeraltı tabakasıdır. Amaç yazın fazla ısının yeraltında depolanması, kışın ise bu ısının tekrar dışarı atılması olacak. Bu, çoğu ısıtma ve soğutmadan kaynaklanan, havalimanındaki CO2 emisyonlarının azaltılması için önemli bir adım olacaktır.

Gelecekteki test kuyusu, jeotermal akışkanların akış hızlarının ve kimyasal bileşiminin belirlenmesine yardımcı olacaktır. Bu daha sonra verimli termal depolamayı desteklemek için ihtiyaç duyulacak kuyuların sayısını ve konumunu belirlemeye yardımcı olacaktır. Çok fazla kuyuya ihtiyaç duyulursa proje tam potansiyeliyle uygulanamayabilir, ancak arama sonuçları şu ana kadar umut verici.

İhtiyaç duyulacak kuyu sayısına bağlı olarak proje yatırımının 4 ila 8 milyon CHF (yaklaşık 4,5 ila 9 milyon ABD Doları) arasında olacağı tahmin ediliyor. Proje, İsviçre Federal Enerji Ofisi (SFOE) tarafından jeoenerjiye yönelik bir pilot proje olarak maksimum 1 milyon CHF ile finanse ediliyor.

Termal depolama projesinin uygulanabilir olup olmayacağına bakılmaksızın, mevcut araştırmaların, termal depolama için yüzey altı katmanlarının kullanımına ilişkin yeni bilgiler sağlaması açısından değerli olduğu düşünülmektedir.