ZÜRİH – Somali’de iç savaşın ortasında bir savaş muhabiriyken, bugün İsviçre’nin Zürih sokaklarında Surprise dergisini satan bir kadın… Seynab Ali Isse (53), hayatı boyunca büyük acılar ve zorluklarla mücadele etmiş, ancak her şeye rağmen ayakta kalmayı başarmış bir isim.

Mogadişu’daki iç savaşta bir gazeteci olarak olayları yerinde takip eden Seynab, ölümle burun buruna gelmiş, ülkesini terk etmek zorunda kalmış ve yıllar süren bir kaçışın ardından İsviçre’de yeni bir hayat kurmaya çalışmıştır. Bugün ise Zürih sokaklarında dergi satarak geçimini sağlıyor ve kendisine yeni bir yuva kurmanın gururunu taşıyor.

Zürih’te Tanınan Bir Yüz: “Burada Birçok İsviçreli Arkadaşım Var”

Soğuk ama güneşli bir kış günü… Seynab, her sabah saat 09.00’da Zürih’in Witikon bölgesindeki Migros’un önüne gelip Surprise dergilerini satmaya başlıyor. Çevresindeki insanların onu tanıyıp selam vermesi, yıllardır bu sokakların artık onun evi olduğunu gösteriyor.

“Merhaba, bu sayıyı aldınız mı?” diye soruyor yaşlı bir kadına, elinde Surprise dergisiyle. Kadın gülümseyerek yanıt veriyor: “Elbette Seynab.” O da karşılık olarak tebessüm edip, “Görüyorsunuz ya, birçok İsviçreli arkadaşım var” diyor.

Seynab, insanlarla konuşurken sıcak bir temas kuruyor, çoğu zaman onların kollarına hafifçe dokunarak sohbet ediyor. Bu, onun hayat dolu karakterini ve samimiyetini gösteren küçük ama etkili bir jest.

Ancak, bu dostça ortam her zaman böyle değildi…

Savaş Muhabirliğinden Ölüm Tehlikesine

Seynab’ın hayatı, Somali’de gazetecilik yaptığı 1990’lı yıllarda dramatik bir şekilde değişti. İç savaşın en kanlı zamanlarında çalışan bir muhabirdi. Bir gün meslektaşlarından biri başına isabet eden bir bomba nedeniyle öldü ve o da saldırıdan kıl payı kurtuldu.

“Saatler sonra hâlâ hayatta olduğumu fark ettim ama üzerimde cesetlerden oluşan bir halı vardı…”

Bu olay, onun hayatında bir dönüm noktası oldu. O gün, gazeteciliğin onun için artık çok tehlikeli bir meslek olduğunu anladı.

İsviçre’de Ayrımcılığa Karşı Mücadele

Zürih sokaklarında dergi satarken, Seynab zaman zaman ırkçı saldırılar ve ayrımcılıkla da karşılaştı. Bir gün, yaşlı bir kadın ona bağırarak çantasını yüzüne vurdu: “Defol git buradan! Paramı alıyorsun!”

Ancak, birkaç dakika sonra aynı kadın geri geldi. Seynab önce korksa da, kadının kendisinden özür dilemesiyle olay farklı bir boyuta ulaştı. Kadın, onun başörtüsünün kendisini rahatsız ettiğini ama aslında onun da bir insan olduğunu anlaması gerektiğini fark etti. Bugün ikili sık sık telefonda konuşuyor ve kadın, her yıl Noel zamanı Seynab’ı evine kahve içmeye davet ediyor.

“İnsanların sadece zamana ihtiyacı var. Ön yargılarının arkasındaki insanları tanımaları gerekiyor. Benim sabrım buna yeter.”

Somali’den Avrupa’ya Kaçışın Zorlukları

2000 yılında, iç savaşın giderek şiddetlendiği Somali’den kaçmaya karar verdi. Hamileydi ve eşiyle birlikte Etiyopya, Eritre, Sudan ve Libya üzerinden Avrupa’ya ulaşmaya çalıştı.

Yolculuğun en zor anlarından biri Sudan çölünde yaşandı. Seynab ve beraberindeki mülteciler, hayvan taşıma araçlarında günlerce susuz ve yiyeceksiz kaldılar. Kumların üzerinde susuzluktan ölmüş 45 ceset gördüler. Bazıları kendi idrarını içmek zorunda kaldı. Seynab, o anları hatırlamak bile istemiyor.

Bu korkunç yolculuğun ardından, Trablus’a ulaştıklarında bir garajda doğum yaptı. Libya’da zengin bir aile için hizmetçi olarak çalıştı, ancak düzenli olarak dövüldü ve maaş alamadı.

İtalya’ya kaçmak için bir botla denize açıldığında, 17 gün boyunca denizde sürüklendi. Yanında kaçan bir arkadaşı, susuzluktan öldü ve cesedi denize bırakıldı.

İtalya’ya ulaştığında sığınma talebi reddedildi. Ama Seynab pes etmedi. 2003 yılında İsviçre’ye geldi ve burada yeni bir hayat kurmak için mücadele etti.

İsviçre’de Yeni Bir Başlangıç

Seynab’ın Surprise dergisinde çalışmaya başlaması da kolay olmadı. İlk başta, başörtüsü yüzünden ona dergi satma şansı verilmedi. Ama o, kapıyı tekrar tekrar çaldı. Beşinci denemesinde, yöneticiler onun kararlılığını gördü ve ona şans verdi.

Bugün, Seynab Surprise’ın en tanınmış ve başarılı satıcılarından biri. Hatta “En iyi çalışan” ödülünü hak ettiğini söylüyor ve kahkahalarla gülüyor.

Seynab ayrıca yazmaya da başladı. Dergide köşe yazıları yazıyor ve yaşam mücadelesini anlatıyor.

Kaynak: Watson