Değerli okurlar,

İnsan olarak çok kırılgan, alıngan bir yapıya sahibiz. Hoşumuza gitmeyen, beklemediğimiz durumlarda yahut ummadığımız birinden duyacağımız bir söz, bir hareket bizlerin alınganlık yapmasına, küsmesine ya da tavır almasına sebep olmakta. Bu tavrı bazen en yakınlarımıza, arkadaşlarımıza veya dostlarımıza dahi sergilemekteyiz. Özellikle egosu yüksek olanlarda bunu çok daha sık görmekteyiz. Beklentilerimiz gerçekleşmediği, istediğimiz işler olmadığı, sevmediğimiz ya da hoşumuza gitmeyen durumlarda hemen tavır içine girerek olayın ne olduğunu neden kaynaklandığını dahi düşünüp anlamadan yorumlar yaparak kendimize göre sonuçlar çıkarmaktayız. Aslında bu da bir tür hastalıktır ve tedavi edilmesi gerekir. Buna kısaca nefs(nefis) terbiyesi diyebiliriz.

İnsan nefsinin terbiyesi gerçekten zor ve zaman alan bir süreçtir. Hatta yaşla direk bağlantısı da söz konusudur. Çünkü insan yaşlandıkça, tecrübelendikçe, hayattan dersler çıkardıkça olaylara ve insanlara karşı nasıl bir tavır sergilemesi gerektiğini öğrenir. Tabi bu süreçte hem üzülür hem üzer, hem sevinir hem sevindirir. Bizler birlikte yaşayan insanlar olarak egolarımızı bir tarafa bırakarak birbirimize saygı, sevgi ve muhabbet çerçevesinde davranmalı bunu kendimize ilke edinmeliyiz. Makam, mevki, para, pul, şan, şöhret uğruna yola çıktıklarımızı yolda bulduklarımızla değiştirmemeliyiz. Bize doğru gibi görünen ya da doğru olduğunu düşündüğümüz şeylerin zahiride çok farklı olması mümkündür. Beklentilerimiz, isteklerimiz gerçekleşmedi diyerek çevremize ya da sorumlu olduğunu düşündüğümüz kişilere saldırmak sadece kendimize zarar verir. Bu durum bizim ruh halimizin bozulmasına insanlarla olan iletişimimizin kopmasına ve hayattan maneviyattan uzaklaşmamıza neden olur. Hayatta yapayalnız, arkadaşsız, dostsuz ve en önemlisi ailesiz kalabiliriz.

Değerli okurlar, geçmişten bu güne dek bizlere atalarımızdan dedelerimizden aktarılan, bizlerden de çocuklarımıza, torunlarımıza kalacak tek bir şey var oda güzel ahlak ve sağlam karakter.

Kırma dostun kalbini onaracak ustası yok.
Soldurma gönül çiçeğini sulamaya tası yok.

Yunus Emre